YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/4965 E.  ,  2024/6497 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/1854 değişik iş
İNCELEME KONUSU KARAR: İtirazın reddine
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanunu’na muhalefet ve silahla tehdit suçundan İstanbul 3. İnfaz Hâkimliğinin 05.05.2023 tarihli ve 2023/3771 Esas, 2023/3989 Karar sayılı içtima kararıyla 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü ...'nun, bu cezasının infazı sırasında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 105/A maddesi gereğince cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine dair Bakırköy 6. İnfaz Hâkimliğinin 12.05.2023 tarihli ve 2023/4580 Esas, 2023/4525 Karar sayılı kararını müteakip, hükümlünün, 7456 sayılı 6/2/2023 Tarihinde Meydana Gelen Depremlerin Yol Açtığı Ekonomik Kayıpların Telafisi İçin Ek Motorlu Taşıtlar Vergisi İhdası ile Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun'un 15. maddesi ile eklenen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un Geçici 10/1. maddesi uyarınca, ceza infaz kurumuna dönmediği gerekçesiyle İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün talebinin kabulü ile hükümlünün açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine ilişkin İstanbul 2. İnfaz Hâkimliğinin 25.09.2023 tarihli ve 2023/7516 Esas, 2023/7989 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.10.2023 tarihli ve 2023/1854 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 05.06.2024 tarihli ve 94660652-105-34-5940-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 13.06.2024 tarihli ve 2024/65830 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 13.06.2024 tarihli ve 2024/65830 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"5275 sayılı Kanun'un Geçici 10/1. maddesinde ''..31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır..'' şeklinde düzenleme bulunduğu,
İstanbul 2. İnfaz Hâkimliğinin 25.09.2023 tarihli kararı ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un Geçici 10/1. maddesi uyarınca ceza infaz kurumuna dönüş yapmadığından bahisle hükümlü hakkındaki denetimli serbestlik tedbirinin kaldırılmasına ve açık ceza infaz kurumuna iadesine karar verilmiş ise de,
1- Hükümlünün Marmara Açık Ceza İnfaz Kurumunda cezasını infaz etmekteyken, Bakırköy 6. İnfaz Hâkimliğinin 12.05.2023 tarihli ve 2023/4580 Esas, 2023/4525 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A. maddesi gereğince cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine karar verildiği, anılan kararın 2. maddesinde "Hükümlünün ceza infaz kurumundan tahliye edildikten sonra denetimli serbestlik tedbirini geçirmek istediği yer Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne 31/05/2023 tarihi itibariyle (yeniden izinli sayılmasına ilişkin herhangi bir karar alınması halinde bu tarih itibariyle) 5 gün içerisinde talebinde belirttiği müracaat etmemesi" halinde koşullu salıverilme tarihine kadar olan cezasının infazı için açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verileceğinin ihtar edildiği, karardan sonra 28.05.2023 tarihli resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren, 26.05.2022 tarihli ve 7407 sayılı Bankacılık Kanunu ile Bazı Kanunlarda ve 655 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 11.maddesi ile, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun geçici 9'uncu maddesinin beşinci fıkrasında yer alan “oniki kez” ibaresi “ondokuz kez” şeklinde ve altıncı fıkrasında yer alan “31/5/2022” ibaresi “31/7/2023” şeklinde değiştirilerek 31.07.2023 tarihine kadar Covid 19 izinlerinin uzatılmasının mümkün hale getirildiği, Ceza ve Tevkif Evleri Genel Müdürlüğünün 25.05.2023 tarihli ve 4635/74428 sayılı yazısı ile, 24.05.2023 tarihli bakan oluru ile Covid-19 izin sürelerinin 31.05.2023 tarihinden itibaren 2 ay süre ile uzatılmasının uygun görüldüğünün belirtildiği ve Cumhuriyet Başsavcılıklarına yazının bildirildiği, İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 13.10.2023 tarihli ve 2023/4048 NKL sayılı yazısından anlaşıldığı üzere hükümlünün Bakırköy 6. İnfaz Hâkimliğinin 12.05.2023 tarihli kararı ile cezaevinden tahliye edildiğinin, Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31.07.2023 tarihine kadar izinli olduğundan dolayı müdürlüğe müracaatının gerçekleşmediğinin belirtildiği, denetimli serbestlik kararının hükümlüğe tebliğ edildiğine dair belgeye de rastlanmadığı, denetimli serbestlik kararının infazına da başlanmadığından hükümlünün hak ve yükümlülüklerinden haberdar olmadığının kabulü gerektiği anlaşıldığından, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,

2-Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkif Evleri Genel Müdürlüğünce yapılan Covid-19 izninde bulunan hükümlülerle ilgili duyuruda, açık ceza infaz kurumuna dönmeyerek cezalarının infazına denetimli serbestlik tedbiri altında devam edecek hükümlülerin ceza infaz kurumuna başvuruda bulunmaması gerektiğinin ifade edildiği, diğer yandan 5275 sayılı Kanun'un geçici 10/4. maddesinde "105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezası infaz edilip geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31/7/2023 tarihi itibarıyla izinde bulunan hükümlüler, koşullu salıverilme tarihine kadar olan süreleri 105/A maddesinin beşinci fıkrasında belirtilen yükümlülüklere tabi olmadan geçirirler." yer alan şeklindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, 7456 sayılı Kanun ile getirilen 5275 sayılı Kanun'un geçici madde 10. düzenlemesinden önce hakkında 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiş Covid izninde bulunan hükümlünün, Bakırköy 6. İnfaz Hâkimliğinin 12.05.2023 tarihli kararı da nazara alındığında ceza infaz kurumuna ve/veya denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmesini gerektirecek bir durumunun söz konusu olmadığından hükümlünün bu yönden de açık ceza infaz kurumuna iade edilmesinin hukuka aykırı olduğu gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.

2. 7242 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 9 uncu maddesinin beşinci fıkrası;
(5) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle, açık ceza infaz kurumlarında bulunanlar ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumlarına ayrılmaya hak kazanan hükümlüler, 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezasının infazına karar verilen hükümlüler ve 106 ncı madde veya diğer kanunlar uyarınca denetimli serbestlik tedbirinden yararlanan hükümlüler, 31/5/2020 tarihine kadar izinli sayılır. Salgının devam etmesi hâlinde bu süre, Sağlık Bakanlığının önerisi üzerine Adalet Bakanlığı tarafından her defasında iki ayı geçmemek üzere ondokuz kez uzatılabilir. Bu fıkra uyarınca izinli sayılanlar hakkında 95 ve 97 nci madde hükümleri uygulanır.

3. 7456 sayılı Kanun’un 15 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddenin birinci, üçüncü ve dördüncü fıkraları;
(1) 31/7/2023 tarihi itibarıyla geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle izinde bulunan hükümlüler, izin bitimini takip eden onbeş gün içinde infaz işlemlerinin devam ettiği kurumlara dönmek zorundadır.
......
(3) Yukarıdaki fıkralar uyarınca, izinden dönecek hükümlüler ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilecek hükümlülere ilişkin hususlar, Adalet Bakanlığının resmî internet sitesinde duyurulur.
(4) 105/A maddesi kapsamında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezası infaz edilip geçici 9 uncu maddenin beşinci fıkrası uyarınca Covid-19 salgın hastalığı nedeniyle 31/7/2023 tarihi itibarıyla izinde bulunan hükümlüler, koşullu salıverilme tarihine kadar olan süreleri 105/A maddesinin beşinci fıkrasında belirtilen yükümlülüklere tabi olmadan geçirirler.
Şeklinde düzenlenmiştir.

4. Hükümlünün, içtimalı 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasının infazı amacıyla Cumhuriyet Savcılığınca düzenlenen 03.05.2023 tarihli ve 2023/7-27258 sayılı müddetnameye göre, hükümlünün 18.04.2023 tarihinde cezasını infaz etmek üzere Açık Ceza İnfaz Kurumuna alındığı ve aynı gün 5275 sayılı Kanun'un Geçici 9 ncu maddesi gereğince Covid-19 iznine çıkarıldığı, şartla tahliye tarihi 11.07.2024 olan hükümlü hakkında izinde bulunduğu sırada İnfaz Hakimliğinin 12.05.2023 tarihli ve 2023/4580 Dosya, 2023/4525 Karar sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca cezasının şartla tahliye tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verildiği anlaşılmaktadır.

5. İnfaz Hakimliğince şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesine karar verilen hükümlünün, izin bitim tarihi olan 31.07.2023 tarihinden itibaren yasal süresi içinde infaz işlemlerinin devam ettiği Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne dönme zorunluluğu olduğunu ve dönmediği kabul edilerek hakkında verilen denetimli serbestlik kararının kaldırılarak açık ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilmiş ise de, hükümlünün yokluğunda şartla tahliye tarihine kadar olan cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair İnfaz Hakimliğince 12.05.2023 tarihinde karar verildiği anlaşılmakla, 18.04.2023 tarihli dilekçesi ile hakkında denetimli serbestlik kararı verilmesini İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce infaz işlemlerinin yürütülmesini isteyen adresini ve telefon bilgilerini idareye bildiren hükümlüye denetimli serbestlik kararının usulüne uygun olarak tebliğ edilip edilmediği, edildi ise hangi tarihte tebliğ edildiği, edilmedi ise niçin hükümlünün bu konuda bilgilendirilmediği ayrıca hükümlünün UYAP sisteminde kayıtlı GSM numarasına cezasının infaz durumu ile ilgili SMS gönderilip gönderilmediği, gönderildi ise hangi tarihte gönderildiği araştırılmaksızın, eksik inceleme sonucu verilen karar hukuka aykırı olup, bu karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi açıklanan bu sebeple yerinde görülmüştür.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 26.10.2023 tarihli ve 2023/1854 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.10.2024 tarihinde karar verildi.