YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/3494 E.  ,  2024/6503 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/1746 E., 2022/2339 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
İTİRAZNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
İTİRAZA KONU KARAR: Temyiz isteminin reddi
İTİRAZ EDEN: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 18.03.2024 tarihli ve 2023/6166 Esas, 2024/1749 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.05.2024 tarihli ve KD-2023/53830 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 308/1. maddesi uyarınca yapılan itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz başvurusu, sanık hakkında Bölge Adliye Mahkemesince verilen zamanaşımı nedeniyle düşme kararına yönelik katılan vekilinin temyiz başvurusunun esastan incelenmesi gerektiğinden bahisle temyiz isteminin reddi ilamının kaldırılmasına ve katılan vekilinin temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanmasına karar verilmesi talebine ilişkindir.

II. GEREKÇE
1.Sanık hakkında, Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.05.2019 tarihli ve 2019/226 Esas, 2019/470 Karar sayılı kararıyla kasten yaralama suçundan hükmün açıklanması suretiyle verilen hükmün sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 28.12.2022 tarihli ve 2019/1746 Esas, 2022/2339 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddesi uyarınca dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 303. maddesi uyarınca istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 66/1-e ve 66/2. maddeleri gereğince 5271 sayılı Kanun'un 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildiği anlaşılmıştır.

2. Bölge Adliye Mahkemesince verilen zamanaşımı nedeniyle düşme kararının 5271 sayılı Kanun'un 286/2-h maddesi kapsamında kalmadığı belirlenmekle katılan vekilinin temyiz isteminin esastan incelenmesinin gerekmesi nedeniyle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.

3. Sanığa atılı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunun 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/3. maddeleri kapsamında bulunduğu ve 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı sürelerine tabi olduğu belirlenmekle, sanığın üzerine atılı suçu 27.08.2010 tarihinde işlediği, 17.01.2012 günü Mahkemesince savunmasının alındığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın 07.06.2012 tarihinde kesinleştiği, sanığın 15.11.2013 tarihinde yeniden suç işlediği, sanık hakkında 16.05.2019 tarihinde hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet kararı verildiği, zamanaşımını süresinin 5271 sayılı Kanun'un 231/8. maddesinin son cümlesi gereğince 07.06.2012 ilâ 15.11.2015 tarihleri arasında 1 yıl 5 ay 8 gün süreyle durduğu, deneme süresinde işlenen suç tarihi olan 15.11.2015 tarihinden itibaren zamanaşımı süresinin yeniden işlediği, savunma tarihi olan 17.01.2012 tarihinden itibaren durma süresi de gözetildiğinde hükmün açıklandığı 16.05.2019 tarihine kadar 8 yıllık olağan ve istinaf inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı sürelerinin dolmadığı anlaşıldığından Bölge Adliye Mahkemesi tarafından zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesinde isabet görülmemiş ise de; suç tarihi olan 27.08.2010 tarihinden itibaren durma süresi de gözetildiğinde temyiz inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin 05.02.2024 tarihinde dolması nedeniyle davanın düşürülmesine karar verilmesi gerektiğinden bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde yer alan (2) numaralı paragrafta belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,

2. 5271 sayılı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 18.03.2024 tarihli ve 2023/6166 Esas, 2024/1749 Karar sayılı temyiz isteminin reddi ilâmının KALDIRILMASINA,

3. Gerekçe bölümünde yer alan (3) numaralı paragrafta açıklanan zamanaşımı süresinin gerçekleşmesi nedeniyle katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 28.12.2022 tarihli ve 2019/1746 Esas, 2022/2339 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

14.10.2024 tarihinde karar verildi.