YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/3446 E.  ,  2024/6498 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/1270 değişik iş
İNCELEME KONUSU KARAR: İtirazın reddine
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Nitelikli dolandırıcılık ve nitelikli hırsızlık suçlarından Burhaniye İnfaz Hâkimliğinin 27.02.2023 tarihli ve 2023/1354 Esas, 2023/1356 Karar sayılı içtima kararı ile 10 yıl 5 ay 1120 gün hapis cezasına hükümlü ...'nin, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un geçici 9. maddesinin 6. fıkrası uyarınca Maltepe Açık Ceza İnfaz Kurumunda barındırılmakta ve 95. maddesindeki izin hakkından yararlanmakta iken, hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılıp ayrılamayacağının değerlendirilmesi sonucunda, hükümlünün iyi halli olduğuna ve 10.04.2023 tarihinden itibaren açık ceza infaz kurumuna ayrılmasının uygun olduğuna ilişkin Maltepe Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 13.04.2023 tarihli ve 2023/4843 sayılı kararının, 7242 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 18. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'un 14/4. maddesinde yapılan değişiklik uyarınca onaylanması talebinin, hükümlünün içtimalı cezalarının içerisinde nitelikli hırsızlık suçunun bulunduğu, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği'nin 6/2-a maddesi uyarınca koşullu salıverilme tarihine beş yıldan az süre kalması gerektiği, bu nedenle hükümlünün 16.03.2027 tarihinden önce açık ceza infaz kurumuna ayrılamayacağından bahisle reddine dair İstanbul Anadolu 2. İnfaz Hâkimliğinin 14.04.2023 tarihli ve 2023/3430 Esas, 2023/3407 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine
ilişkin mercii İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.04.2023 tarihli ve 2023/1270 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 18.03.2024 tarihli ve 94660652-105-34-14776-2023-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 04.04.2024 tarihli ve 2024/35824 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 04.04.2024 tarihli ve 2024/35824 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"İnfaz dosyası incelendiğinde;
Adı geçen hükümlünün Burhaniye İnfaz Hâkimliğinin 27.02.2023 tarihli ve 2023/1354 Esas, 2023/1356 Karar sayılı içtima kararı ile 10 yıl 5 ay 1120 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin kararın infazı için İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından hazırlanan 04.04.2023 tarihli müddetnameye göre hakederek tahliye tarihinin 12.07.2036, koşullu salıverilme tarihinin 16.03.2032 olarak belirlendiği,
İçtima kararlarına dahil olan ilâmların kesinleşme tarihlerine bakıldığında;
Nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin Burhaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.12.2020 tarihli ve 2020/67 Esas, 2020/51 Karar sayılı kararı ile hükümlünün 7 yıl hapis ve 178.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği, ilâmın 30.09.2021 tarihinde kesinleştiği,
Nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin Balıkesir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.02.2021 tarihli ve 2020/407 Esas, 2021/154 Karar sayılı kararı ile hükümlünün 2 yıl 1 ay hapis ve 75.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği, ilâmının 26.10.2022 tarihinde kesinleştiği,
Nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin Develi Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2018 tarihli ve 2017/497 Esas, 2018/456 Karar sayılı kararı ile hükümlünün 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği, ilâmın 30.03.2022 tarihinde kesinleştiği, suç tarihinde 15-18 yaş aralığında bulunan hükümlünün ilâmın kesinleştiği tarihte on sekiz yaşını ikmal ettiği,
Dosya kapsamından; İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından hazırlanan 04.04.2023 tarihli müddetnameye göre hükümlü hakkındaki adli para cezalarının 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/9. maddesi uyarınca 1095'er gün hapis cezası olarak anılan müddetnameye dahil edildiği anlaşılmış olup, 5275 sayılı Kanunun 99. maddesi uyarınca adli para cezasından hapse çevrilen cezaların içtima kararına dahil edileceğine dair hükmün, 5275 sayılı Kanun'un 107. maddesinde belirtilen koşullu salıverilme süresinin hesaplanmasıyla sınırlı olduğu, hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılması hususunun değerlendirilmesinde dikkate alınmaması gerektiğinden bahisle İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.04.2023 tarihli ve 2023/1270 değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu anlaşılmış olup;
5275 sayılı Kanun'un 99. maddesinde yer alan, (1) Bir kişi hakkında hükmolunan herbir ceza diğerinden bağımsızdır, varlıklarını ayrı ayrı korurlar. Ancak, bir kişi hakkında başka başka kesinleşmiş hükümler bulunur ise, 107 nci maddenin uygulanabilmesi yönünden infaz hâkimliğinden bir toplama kararı istenir. (Ek cümle:14/4/2020-7242/42 md.) Adli para cezasından çevrilen ve ceza infaz kurumunda infaz edilme aşamasına gelen hapis cezaları da toplama kararına dahil edilir." şeklindeki düzenleme ile,

Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği'nin 5/1-c maddesinde yer alan ''Doğrudan açık kuruma alınacak hükümlüler'' başlığı altında düzenlenen '' Terör suçları, örgüt faaliyeti kapsamında işlenen suçlar ile cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar hariç olmak üzere;.....Adlî para cezası hapis cezasına çevrilenleri......cezaları doğrudan açık kurumlarda yerine getirilir.'' düzenlemesi mevcuttur.
Somut olayda; hükümlünün içtimalı cezaları içerisinde nitelikli hırsızlık suçundan mahkûmiyet hükmü bulunduğu, bu nedenle hükümlü hakkındaki açığa ayrılma talebi anılan yönetmeliğin 6. maddesinin 2. fıkrası (a) bendi uyarınca koşullu salıverilmesine beş yıldan az süre kalması durumunda değerlendirilebilecek ise de;
Hükümlünün içtimalı cezaları içinde Burhaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin ve Balıkesir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin anılan ilamları ile hükmedilen adli para cezasından hapse çevrilen 1095'er gün hapis cezalarının infazının ise anılan Yönetmeliğin 5/1-c maddesi uyarınca açık ceza infaz kurumunda infaz edilmesi gerektiği, her ne kadar bu cezaların hak ederek tahliye tarihinin hesaplanmasında dikkate alınması 5275 sayılı Kanun'un 99. maddesinin bir gereği ise de; hükümlünün içtimalı cezaları infaz edilirken öncelikle adli para cezasından çevrili olmayan hapis cezalarının infazının yapılması, anılan Yönetmeliğin 5/1-c maddesi uyarınca doğrudan açık ceza infaz kurumunda infaz edilmesi gereken adli para cezasından çevrili hapis cezalarının ise en son infaz edilmesi gerektiği gözetildiğinde; hükümlünün koşullu salıverilme tarihinin hesaplanmasının adli para cezasından çevrili hapis cezaları dikkate alınmadan yapılması gerektiği gözetilmeksizin, itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.

2. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 99. maddesi;
(1) Bir kişi hakkında hükmolunan herbir ceza diğerinden bağımsızdır, varlıklarını ayrı ayrı korurlar. Ancak, bir kişi hakkında başka başka kesinleşmiş hükümler bulunur ise, 107 nci maddenin uygulanabilmesi yönünden infaz hâkimliğinden bir toplama kararı istenir. Adli para cezasından çevrilen ve ceza infaz kurumunda infaz edilme aşamasına gelen hapis cezaları da toplama kararına dahil edilir. (Ek cümle 14.04.2020 - 7242 S.K./42. md)

3. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106. maddesinin (3), (4), (7), (9) ve (11) nci fıkraları;
(3) (Değişik: 18/6/2014-6545/81 md.) Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.
(4) (Değişik: 26/2/2008-5739/5 md.) Çocuklar hakkında hükmedilen adlî para cezasının ödenmemesi hâlinde, bu ceza hapse çevrilemez. Bu takdirde onbirinci fıkra hükmü uygulanır.
....
(7) Adlî para cezası yerine çektirilen hapis süresi üç yılı geçemez. Birden fazla hükümle adlî para cezalarına mahkûmiyet hâlinde bu süre beş yılı geçemez.
...
(9) (Değişik: 26/2/2008-5739/5 md.) 16 ncı madde hükümleri saklı kalmak üzere, adlî para cezasından çevrilen hapsin infazı ertelenemez ve bunun infazında koşullu salıverilme hükümleri uygulanmaz. Hapse çevrilmiş olmasına rağmen hak yoksunlukları bakımından esas alınacak olan adlî para cezasıdır.
....
(11) İnfaz edilen hapsin veya kamuya yararlı işte çalışmanın süresi, adlî para cezasını tamamıyla karşılamamış olursa, geri kalan adlî para cezasının tahsili için ilâm, Cumhuriyet Başsavcılığınca mahallin en büyük mal memuruna verilir. Bu makamlarca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre kalan adlî para cezası tahsil edilir.

4. Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin, "Kapalı kurumdan açık kuruma ayrılacak hükümlüler " başlıklı 6. maddesinin konu ile ilgili (1) ve (2) nci fıkrasının (a) bendi ile (3) ncü fıkraları;
Madde 6 – (1) Hükümlülerden;
a) (Değişik:RG-22/8/2015-29453) Toplam (Değişik ibare:RG-22/2/2017-29987) cezaları on yıldan az olanlar bir ayını, on yıl ve yukarı olanlar ise onda birini kurumlarda infaz edip, iyi hâlli olan ve koşullu salıverilme tarihine yedi yıl veya daha az süre kalanlar,
b) Müebbet hapis cezasına mahkûm olup, koşullu salıverilme tarihine beş yıl veya daha az süre kalanlar,
c) Cezaları yüksek güvenlikli kapalı kurumlar veya diğer kapalı kurumların yüksek güvenlikli bölümlerinde infaz edilenlerden toplam cezalarının üçte birini bu kurumlarda iyi hâlli olarak geçiren ve koşullu salıverilme tarihine üç yıl veya daha az süre kalanlar,
açık kurumlara ayrılabilir.
(2) Açık kurumlara ayrılabilmek için, ayrıca;
a) (Değişik:RG-18/8/2016-29805) 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 142, 148, 149, 188 ve 190 ıncı maddeleri ile 1/3/1926 tarihli ve mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 403, 404, 491/3-4, 492, 493, 494, 495, 496, 497, 498 ve 499 uncu maddelerinden mahkûm olanların koşullu salıverilme tarihine beş yıldan az süre kalması,
......
şartı aranır.

(3) Birden fazla cezanın toplanarak infazı hâlinde, açık kuruma ayrılmada esas alınacak suç, koşullu salıverilme tarihine en az sürenin arandığı suçtur.
(4) Açık kuruma ayrılma süresini dolduranlar hakkında altı aylık deneme süresinin tamamlanması beklenmeden açık kuruma ayrılma kararı alınabilir.

5. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesine göre koşullu salıverilme süresinin belirlenmesi açısından aynı Kanunun 99. maddesine göre mahkemece bir toplama kararı verildiğinden, adli para cezasından çevrili hapis cezalarının infazında öncelikle kamuya yararlı bir işte çalıştırılma tedbirinin uygulanması gerektiğinden ve adli para cezalarının infazında koşullu salıverilme hükümleri uygulanmadığından, 6545 sayılı Kanunla Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/3. maddesinde yapılan ve adli para cezasından çevrilen hapis cezasının öncelikle kamuya yararlı bir işte çalıştırılma şeklinde bu mümkün olmadığı takdirde açık ceza infaz kurumunda infaz edilmesi gerektiğine ilişkin düzenleme ile 7242 sayılı Kanun'un 42. maddesi ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 99. maddesinin "Adli para cezasından çevrilen ve ceza infaz kurumunda infaz edilme aşamasına gelen hapis cezaları da toplama kararına dahil edilir." şeklindeki açık hükmüne göre, adli para cezasından çevirilen hapis cezasının toplama kararına dahil edilebilmesi için ceza infaz kurumunda infaz edilme aşamasına gelmesi gerektiği dikkate alınmalıdır.

6. Adli para cezasından çevrili hapis cezasının infazı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106. maddesinin 3. fıkrası uyarınca doğrudan açık ceza infaz kurumunda infazı gerektiğinden, kapalı ceza infaz kurumundan açık ceza infaz kurumuna ayrılmada, adli para cezasından çevrili hapis cezasının hesaplamada dikkate alınmayarak doğrudan verilen ve infazı yapılan hapis cezasının süresi ve kesinleşen mahkumiyet hükmündeki suç nevi dikkate alınarak açık ceza infaz kurumuna ayrılma durumu ile ilgili değerlendirme yapılmalıdır.

7. Bu açıklamalara göre somut olaya bakıldığında; nitelikli dolandırıcılık ve nitelikli hırsızlık suçlarından verilen ve kesinleşen hapis cezaları ile adli para cezasından çevrili hapis cezalarının 10 yıl 5 ay 1120 gün hapis olarak içtima edilip, 27.02.2023 tarihli ve 2023/7-4569 sayılı müddetnameye göre, 11.02.2023 tarihinde ceza infaz kurumunda infazına başlandığı, adli para cezasından iki ayrı hüküm ile verilen 1095'er günlük hapis cezasının 5275 sayılı Kanun'un 106. maddesinin 7. fıkrası uyarınca 5 yıl hapis olarak tamamen indirim olmaksızın infaz edilmesi gerektiğine ilişkin açıklamaya yer verilmek suretiyle koşullu salıverilme tarihinin 04.03.2033, bihakkın tahliye tarihinin ise 30.06.2037 olarak tespit edildiği anlaşılmaktadır.

8. Hükümlünün infaza konu içtimalı cezaları içinde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142. maddesinde düzenlenen nitelikli hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü bulunması nedeniyle Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6. maddesinin 3. fıkrası ile 2. fıkrasının (a) bendi hükmü birlikte değerlendirildiğinde, kapalı ceza infaz kurumundan, açık ceza infaz kurumuna ayrılabilmesi için koşullu salıverilme tarihine beş yıldan az sürenin kalması gerektiği, bu süre belirlenirken hükümlünün içtimaya dahil adli para cezasından çevrili hapis cezasının infazının 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106. maddesinin 3. fıkrası uyarınca doğrudan açık ceza infaz kurumunda infazı gerektiğinden, kapalı ceza infaz kurumundan açık ceza infaz kurumuna ayrılma ile ilgili olarak yapılan hesaplama ve değerlendirmede, adli para cezasından çevrili hapis cezasının dikkate alınmaması ve doğrudan verilen hapis cezalarının süresi dikkate alınmak suretiyle hesaplama yapılması gerektiği gözetilmeksizin verilen İnfaz hakimliği kararına karşı yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun'a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi açıklanan nedenle yerinde görülmüştür.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 26.04.2023 tarihli ve 2023/1270 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.10.2024 tarihinde karar verildi.