YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/2821 E.  ,  2024/6361 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1238 E., 2023/1314 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret

Gerekçeli kararın sanık müdafiine (Baro tarafından görevlendirilen) tebliğ edildiği, sanığa tebliğ edilmediği ve müdafiin kanuni süre içerisinde temyiz talebinde bulunmadığı, sanığın öğrenme üzerine 08.01.2024, 17.01.2024 ve 29.01.2024 tarihlerinde temyiz dilekçeleri verdiği, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.02.2022 tarihli ve 2019/16-573 Esas, 2022/119 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; Ceza yargılamasında adil yargılanma hakkının bir parçası olarak etkin başvuru yolu, İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi'nin 13. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 34/2. maddesi, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun (7201 sayılı Kanun) 11/son maddesi ile 5271 sayılı Kanun'un 35/2. maddesindeki düzenlemeler ve müdafii ile vekil arasındaki farklılıklar da gözetildiğinde; sanığın ve müdafiinin yokluğunda verilen hükmün müdafiiden başka, kamu davasının tarafı, süjesi, cezanın sorumlusu kısacası ilgilisi olan sanığa da ayrıca tebliğ edilmesi gerekmektedir. Sanığın, müdafiinin kusurlu davranışı ile kanun yolu başvuru süresini geçirmiş olması, sanığa 7201 sayılı Kanun'un 11/son maddesi uyarınca gerekçeli kararın tebliğ edilmediği de göz önüne alınmakla, öğrenme üzerine sanık tarafından verilen temyiz dilekçesi süresinde kabul edilmiş, sanığın temyiz isteminin süreden reddine dair hukukî değerden yoksun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.01.2024 tarihli ve 2023/1238 Esas, 2023/1314 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde (17.01.2024 tarihli dilekçesinde) temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Gaziantep 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.09.2021 tarihli ve 2020/329 Esas, 2021/389 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 26.10.2023 tarihli ve 2023/1238 Esas, 2023/1314 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi özetle; 10 yıl cezayı hak edecek suç işlemediğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
1.Sanığın 17.01.2024 tarihli dilekçesinde temyiz sebepleri bulunduğundan tebliğnamenin ret görüşüne iştirak olunmamıştır.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan raporun yeterli olduğu, eylemin sanık tarafından öldürme kastıyla gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, teşebbüsün ulaştığı aşama ile

meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığına göre belirlenen cezanın isabetli olduğu, katılandan sanığa yönelen haksız tahrik oluşturan söz veya davranış bulunmadığına ilişkin yapılan değerlendirmede ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebebinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 26.10.2023 tarihli ve 2023/1238 Esas, 2023/1314 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Gaziantep 11. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

08.10.2024 tarihinde karar verildi.