YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/2391 E.  ,  2024/6504 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/647 E., 2023/695 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER: Ceza verilmesine yer olmadığına dair karar
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama

Sanık hakkında bozma üzerine verilen hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara 36. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.09.2015 tarihli ve 2014/106 Esas, 2015/1339 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 18.04.2022 tarihli ve 2022/2111 Esas, 2022/2916 Karar sayılı ilâmı ile özetle sanığın savunma hakkının kısıtlanması ve akıl sağlığı yönünden adlî raporun alınmasının gerekmesi nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. Ankara 36. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.09.2023 tarihli ve 2022/647 Esas, 2023/695 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 32/1, 57 ve 5271 sayılı Kanun'un 223/2-a maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına ve tedavi ve güvenlik amaçlı tedbir uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu kasten yaralama eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddeleri gereği 8 yıllık olağan ve 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı sürelerinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.

2. 5237 sayılı Kanun’un 67/4. maddesi uyarınca suç tarihinden temyiz incelemesi tarihine kadar, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara 36. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.09.2023 tarihli ve 2022/647 Esas, 2023/695 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1. maddesinin (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

14.10.2024 tarihinde karar verildi.